Pages

woensdag 23 september 2015

20 september 2015 Een dag om af te stemmen en ontwenningsverschijnselen te tackelen.

Een frontale ontmoeting met een "kloenker" van 50 cm.
Omdat wij het plan hebben opgevat volgend jaar samen op stap te gaan, is het tijd voor het bespreken van de plannen, de acties te regelen en elkaar nog beter te leren kennen. Wat is er dan beter dan samen het water op te gaan? Dat moet ook wel als je zes weken niet hebt gevist, want dat kan natuurlijk niet.


Kijk aan, Reinier doet zich gelden. Dat jij het kan, kent geen twijfel.
We starten slow. Dat wil zeggen dat er eerst het één en ander wordt genuttigd, alvorens naar het water te gaan. Dit biedt tenminste de gelegenheid zaken goed door te spreken. Dan vertrekken we naar het water en zitten niet veel later te vissen.










Toch nog een snoekbaars gestrikt.
Een baars meldt zich, maar het voorbeeld vindt geen spontane navolging. We weten al snel dat het werken wordt vandaag. Maar dan is de voldoening des te groter en dus gaan we er voor. Zo hier en daar pikken we een vis op, tot we bij een sluis komen. Daar gaan we verticalen. Ik weet een snoekbaars te strikken, maar daar blijft het dan ook bij.






Als je tenminste de boodschap van de sluiswachter buiten beschouwing laat. "In den Vorhafen darf nicht geangelt werden!" Wablief, zijn we verdwaalt of zo of terug in de tijd? Het moet toch niet veel gekker worden!

Natuurlijk weten we hoe de regels zijn, maar we hebben ook eigen verantwoordelijkheid en gezond verstand. Er was geen klap te doen wat de scheepvaart betreft en de sluiswachter zat zich blijkbaar te vervelen en kon op zijn beurt ons gaan vervelen. Op andere locaties krijg je bijvoorbeeld een waarschuwing als er een schip aan komt, maar wordt je niet weggestuurd. Het hangt er dus gewoon van af wie er zit. Of je met een bureaucraat of een medemens te maken hebt.

Keihard gevecht op de verticaalhengel.
Wij hebben ons eigen plan getrokken en pakten nog een kantje mee met kleine plugjes in ons kielzog. En met resultaat, want mijn plugje raakte wel heel erg vast op de soepele verticaalhengel. Reinier draaide de boot in de juiste positie, zodat ik ongestoord kon drillen. Dit gebeurde op grote afstand. Geleidelijk kwam de vis dichter bij en toonde zich eindelijk. Een stevige snoek was de dader en die hebben we ingerekend. Voor heel even althans.

Twee andere visboten waren erg onrustig. Vooral die boot uit Duitsland met 150 pk op de spiegel maakte veel meters. In zie dit doorgaans als een vaag teken. In ieder geval niet iets om een voorbeeld aan te nemen. Dus volgen we ons eigen plan.








We sleepten geruime tijd het midden van de rivier af op ongeveer 6 meter diep. Niemand thuis! Omdat er niet werd open gedaan, besloten we terug te keren naar het ondiepere water. Op een interessante plek gingen we ook nog verticaal vissen. Eveneens niemand thuis. Dan maar weer verder langs de oever.

Wat weer een schitterende "kloenker" (in de woorden van Oscar en Frans)
Daar kreeg ik te maken met een tegenstander van formaat. De dril duurde lang en maakte de vangst nog meer de moeite waard. Een gigantische baars kwam in de oppervlakte, dook nog een paar keer weg, alvorens zich over te geven aan het net. Deze vis bleek de magische grens van 50 cm te bereiken. De bonus van de dag dus!






Vervolgens moesten we een vaart maken omdat het al laat werd. Tijdens de terugreis haakten we nog een paar baarzen, maar losten er ook enige. Hoewel Reinier er deze dag wat bekaaid vanaf kwam, hebben we toch een mooie visdag gehad. 10 vissen en drie soorten, waarbij mooie exemplaren, blijft de moeite waard om het water op te gaan.

Echt herfstweer bepaalt de sfeer.
Bij de helling aangekomen, kostte het iets meer tijd de boot te traileren, omdat de lier een andere overbrenging heeft gekregen. Bovendien laat deze zich niet meer zo makkelijk afwikkelen. Iets om de komende tijd iets op te vinden. Het oplieren gaat nu wel erg makkelijk, maar kost dus meer tijd.







Nadat de boot getraillerd was, ging Reinier er snel vandoor. Hij had nog een flinke reis voor de boeg. Toen kon ik in alle rust de boel verder opruimen en iets later de Tomasco naar de stal brengen.