Pages

vrijdag 28 augustus 2015

26 augustus 2015 Na enkele zeer magere dagen weet je niet wat je mag verwachten.

Met zo'n kanjer kan Eduard wel lachen.
Eduard is helemaal verkikkerd op ons kikkerlandje en komt regelmatig een dag om zich te laten verrassen. Soms is het heel rustig en zoals de ervaring van de afgelopen dagen heeft geleerd, kun je andermaal zoiets verwachten. We zullen wel zien!







Kwalletjes in het zoete water. Zeldzame waarneming toch.


De start is heel rustig, we werpen
en slepen een stuk, maar weten direct dat de vissen ons geduld op de proef zullen stellen. We zien tot onze verbazing een groep hele kleine kwalletjes. Ik maak een paar foto's en kan hiermee misschien achterhalen waar het precies om gaat.







Je biedt één plug aan en krijgt er twee terug.
We vaarden langzaam verder en constateerden dat Eduard zich andermaal bewees, door voor het goede weer te hebben gezorgd. Dit houdt dan automatisch in dat ik voor de rest moet zorgen! Gaandeweg kwamen de eerste aanbeten en werden we prompt een plug rijker. Behalve de Ikiru plug kwam er een andere mee omhoog. Later moesten we de Ikiru prijsgeven en zo zie je maar weer dat de rivier geeft en neemt.




Baarzen en snoeken rond de 60 cm wisselden elkaar af. Ik had de teller maar weer ter hand genomen want het aantal liep gestaag op. Met behoorlijke tussenpozen zo af en toe, zodat we het weer langzaam tijd gingen vinden voor de volgende vis! Alsof het al niet vele malen beter was dan de voorgaande dagen!

Later zou blijken dat deze dag alleen baarzen en snoeken op zou leveren. Het blijft onvoorspelbaar hoe een dag zich ontwikkelt.

We hadden de buitenste hengel van een fraaie forel voorzien, terwijl achter en aan de andere kant een kleine plug werd aangeboden. Plotseling was daar die vis die niet zo maar even kon worden binnen gehaald. De vis bleef diep, maar aan de runs was duidelijk waarneembaar dat het om snoek ging. Plotseling besloot de vis onder de boot door te gaan.





Stoltz!
Eduard reageerde adequaat door de hengeltop diep onder water te steken. Nadat ik hem aangaf dat hij voor in de boot moest gaan staan en de hengel rond de boeg moest leiden, kon hij de vis weer aan de andere kant opvangen. Enige tijd later kon het net eronder en konden we de vis in alle rust onthaken, terwijl ze in het water bleef.






Toen alles in gereedheid was gebracht kwam ze even binnen. Het was echt de moeite waard deze kanjer. Eduard was er ook helemaal blij mee. Helemaal zelf gedaan en een vis die je nog lange tijd zult heugen.

We sleepten rustig verder en op plantenrijke plekken wierp Eduard de oevers uit. Maar het bleef zaak om veel kilometers te maken. Daarbij ons zelf regelmatig de vraag stellend hoeveel vis we al waren gepasseerd. Volgers zijn natuurlijk ook mogelijk, zo hebben de camerabeelden van de lijncamera's ons wel doen zien.






Toch liep de teller gestaag op. Plotseling hadden we een stek gevonden waar meerdere baarzen actief waren. Telkens pikten we er eentje op en konden zodoende een stuk of vijf bijtellen.

Ter plaatse gingen we ook nog even verticalen, want dit blijft toch machtig spannend, die subtiele visserij. De enige vis die bleef hangen, hebben we echter niet te zien gekregen. Deze losten we voortijdig.


Groter proberen te laten lijken ..............................
Gelet op de tijd en de afstand tot de helling, moesten we vaart gaan maken en dus sleepten we gestaag door. Af en toe konden we weer een vis bijtellen. De wind begon ons echter wel parten te spelen en zodoende visten we af en toe oevers af die niet onze voorkeur hadden.
Desondanks bleven we sporadisch vis haken.






Meerdere vissen tegelijk vangen blijft ook leuk.
Daarbij zat ook nog een double hook-up. Geinig hoor als je beiden tegelijkertijd een vis vangt. En hiermee kwamen op 22 vissen. Wie had dit durven hopen? Wij in ieder geval niet. Maar het kan dus nog steeds. Op naar de volgende keer maar weer.