Na een eerste kennismaking bij collega Frank in de boot, meldde Brian zich. Of hij twee dagen later mee kon. Omdat het weer er goed uitzag, iets dat in de wintertijd niet vanzelfsprekend is, besloten we te gaan. Bij mij thuis stapte Brian bij mij in de auto. Bij de trailerhelling waren we de eersten en dit bleef geruime tijd zo. Echter niet zodra we bij één van de eerste stekken bezig waren. We probeerden verticaal aanbeten uit te lokken. Voor Brian een nieuwe techniek, waar in de toekomst zeker vaker op geoefend gaat worden.
We waren enige tijd bezig toen zich een tweede boot meldde. En jawel....... bij ons voor de boot ging liggen. Zelf krijg ik zoiets niet bedacht, maar onze "collega's" hadden er geen moeite mee. Ze nodigden ons zelfs uit te blijven.Mij echter niet gezien, ik kies voor ruimte. En zo kwamen we op de volgende stek. Deze leverde mij vrij snel een aanbeet op. Deze vis bleef echter niet hangen. Maar we stonden dus op scherp! Gelukkig kreeg ik enige tijd later een aanbeet die wel vis opleverde.
Helaas bleef het hierbij, zodat we ons heil op een volgende stek zochten. Dit was niet simpel, temeer daar mijn i-pilot de geest heeft gegeven. De oplossing is nabij, maar nu moet ik constant corrigeren en dit gaat ten koste van de aandacht voor het vissen. Toch lukte het na enige tijd weer een vis te verschalken.
Om het gemakkelijker te maken, zetten we onze zoektocht voort in een omgeving zonder stroming. Daar nuttigden we eerst bruine bonensoep. Brian heeft een brander mee om de soep ter plaatse op de juiste temperatuur te brengen. Ik had hier al rekening mee gehouden en een blik soep in mijn tas gestopt. Zo gezegd, zo gedaan, de inwendige mens even lekker verwend.
Daarna zetten we onze zoektocht voort en moesten concluderen dat het stilstaande water nog minder opleverde dan het stromende water. Vandaar dat we terug gingen naar de stekken die wel vis hadden opgeleverd. Daar miste ik nog een aanbeet, maar deze werd direct gevolgd door een tweede aanbeet. Dit leverde nog een stevige snoekbaars op.Ondertussen verbleven we al in de schemering en konden nog even nagenieten van deze fraaie dag. Een dag die voor herhaling vatbaar is. En dan maar hopen dat de vissen los zijn. Overigens vernam ik later dat wij het niet slecht hadden gedaan. En die wetenschap stemt ons heel tevreden.
