Ik miste de mail die de avond van te voren tegen middernacht binnen kwam. Zodoende wachtte me weer een verrassing, want niet alleen jan-Philipp kwam. Alle stoelen in de auto waren weer bezet, want de hele familie had een dagje uit.
Nadat de spullen van de mannen waren overgeladen, vervolgden de dames hun weg. Zij hadden weer grootse plannen en reden naar de kust.
Het was schitterend weer en dus hoefden we ons niet te hullen in dikke regenbestendige kleding. Dit is altijd een prettige bijkomstigheid. Maar hoe mooi de omstandigheden ook waren, de vissen hadden er weinig zin in. Er waren vrij veel boten op het water, maar vrijwel overal klaagde men over de resultaten.
Slechts één visser, die 's morgens erg vroeg was gestart had de nodige vissen kunnen vangen. Hij pikte voor onze ogen nog twee snoekbaarzen op, maar daarna was het ook weer over. Een boot met drie mannen aan boord, waarvan ik er eentje kende, moest genoegen nemen met één baars over de hele dag.
Wij zetten alle zeilen bij en probeerden alle technieken. Maar ons geduld werd aardig op de proef gesteld. Eindelijk was het zover dat de plug, die langs een hoek werd gesleept, werd gegrepen. Terwijl we vis drilden, kwam een ander bootje ons achterop. Het bleek om een controle te gaan. Gelukkig kregen we de gelegenheid om de dril goed af te ronden en de baars die we hadden gevangen te retourneren.
De controle verliep ontspannen en gezellig. Inmiddels kent men mij ook een beetje en dat helpt blijkbaar. Wij waren blij met die ene vis en ik zette in op meer, terwijl de zon flink daalde aan de horizon. Jan-Philipp wees me op een kribkop, waar ik recht op af voer. ik liet hem weten het gat vlak voor de krib aan te varen en warempel, toen we deze waren gepasseerd, kwam de aanbeet.
De dril was stevig en nam enige tijd in beslag. Reden voor de controleurs om nog even te komen kijken. Zo konden ze zien hoe een stevige snoek het net in ging. Zodoende hadden we toch nog actie op het einde van een schitterende dag. Natuurlijk hadden we wel meer willen vangen, maar blijkbaar zat het er vandaag niet in.
Achteraf bleek dat de mannen het toch goed naar de zin hadden gehad en Jan-Philipp had de gelegenheid benut door talloze foto's te schieten. Het accent lag anders dan we ons hadden voorgesteld, maar de kunst van het vissen is immers om te genieten van wat er is.
