Ik heb altijd geleerd dat goedkoop duurkoop is, maar ook dit zal wel al weer een oud gezegde zijn. In ieder geval staat deze tijd bol van de aanbestedingen en zijn er dus mensen die de tol moeten betalen.
Zij moeten bovendien plaats maken voor jongeren, de "Wajongers", die ook een kans verdienen. Wel erg zuur als dit ten koste van andermans werkplek moet gaan. En gelet op de leeftijd ben je op enig moment redelijk kansloos geworden.
Een brandende vrachtwagen op een parkeerplaats aan de andere zijde van de weg en op de grootst mogelijke afstand, leidt er toe dat ook de baan waarop ik rijd, afgesloten is. Alles is geregeld, aan alles is gedacht, geen enkel risico wordt genomen. De protocollen zijn bepalend en dus kom ik een half uur later op mijn bestemming. Niet mijn protocol overigens. Gelukkig staat Anne op me te wachten.
Wanneer de Lindner het water in kan, gaat ook de kraan boven ons open. Daarom gaan we snel schuilen onder de brug en zien het water opspatten en luchtbellen verraden de neerslag die het wateroppervlak bestookt.
Wij verticalen onder de brug en blijven lekker droog. Even later, als de regen is opgehouden, varen we op een mooie rivier en slepen divers kunstaas met ons mee. Wat we er aan hangen, het maakt niet uit. Wanneer we ons eindpunt naderen, hebben we nog niets vernomen dat wijst op de aanwezigheid van vis.
We gaan werpen op roofblei, maar deze schijnen eveneens afwezig te zijn. Aan een paar steunhengels hangen in de fireball twee mooie voorns, zo uit de diepvries. Zo zijn wij in de weer en pogen verschillende vissoorten tot een aanbeet te verleiden. Helaas!
Op de terugweg gooi ik met een klein plugje de oevers uit en dan komt onze eerste vis! Een kleine baars, die zeer welkom is. Daar blijft het bij en het werpen en verticalen op een mooie aangrenzende put brengt hier geen verandering in.
Even later voel ik ook iets aan mijn shad bungelen en komt er een baars boven water. Dan laten de verticale vissen ons weer in de steek en slepen we verder. Prompt kapt Anne op een dieplopend plugje nog twee fraaie baarzen.
Terwijl we verder slepen, werp ik de overs uit met een dieplopend plugje. Baarzen zullen deze zeker grijpen en een snoek kan dit ook niet onberoerd voorbij laten gaan, vind ik! In deze gedachte sta ik duidelijk alleen, want het levert me niets op.
Op de verticale stek, proberen we het nog eens. Maar het lijkt allemaal voorbij te zijn. We maken nog een praatje met de schipper van een prachtig oud schip, een soort skûtsje. Dan houden we het ook voor gezien en varen rechtspreek naar de helling.
Een jong Pools stel is daar bezig de opblaasboot van een prachtige elektromotor te ontdoen en alles weer netjes in te pakken. Ze delen nog ven de foto's die zij deze dag hebben gemaakt. Behalve een paar mooie snoeken, hebben ze ook roofblei gevangen. Het zijn echte vissers zo blijkt ons, d.w.z. volgens het catch & release principe. Dit stemt ons gelukkig.
