1 september Ik heb een afspraak met Piet!

Zowel papa - als mama zwaan toonden andere zwanen
 dat ze hen niet in de buurt van hun 5 kinderen dulden.

Na enig gerommel met personen en boten hebben we het voor elkaar. Ik neem de Tomasco mee en in plaats van één Piet, krijg ik er twee aan boord. Dat belooft wat!

Onderweg op het water word ik gebeld door een andere vismaat. Wanneer ik hem vertel dat ik een tweeling aan boord heb, die nota bene beiden Piet heetten, raakt hij in verwarring.

Het was in beginsel een klein wereldje.

Maar zo gaat het ook ongeveer in de boot. Hoe moet je tijdens een gesprek die gasten nu uit elkaar houden. Moet je ene nu grote en de andere kleine Piet noemen? Of de ene blauwe - en de andere zwarte Piet. Ohh, ehh, mag dat niet meer?

Gelukkig heb ik het overleefd met die twee gasten. We hebben wat afgelachen. Oude verhalen kwamen weer voorbij. Zoals in Ierland waar Piet en Ferdinand Heijerman mij te grazen namen. Tijdens het terugzetten van een vis, verwijderden zij vliegensvlug de plug van de speld. In reactie op mijn verbazing, gaven ze te kennen, dat ik de vis, met de plug nog in de bek, had terug gezet.  Stelletje ellendelingen..... Ik heb Piet in ieder geval terug gepakt en herhaal dit bij gelegenheid.

Gelukkig zat de goede Piet tussen mij en de "slechte"Piet in en moest hij het ontgelden.

We starten deze dag in de mist. Een dikke nevel hing over de plas en deze verdween slechts langzaam.

Zwarte Piet was vanwege de latere hitte
 bijna veranderd in een Smelt Piet.

Gelukkig kenden de twee Pieten de plas op hun duimpje en konden ze aan de hand van de diepte aangeven waar we ons bevonden. Dat noem ik nog eens stekkenkennis!

Niet dat we wat vingen hoor, maar daar had ik op voorhand al een hard hoofd in. In de achterliggende week was het weer plotseling geheel veranderd en de vangsten evenzo gedaald.

We probeerden van alles uit en pasten verschillende technieken toe op verschillende stekken. Het was echter taaie kost en dat verwacht ik toch niet met twee van zulke "professionals"aan boord. Maar deze dag liet zien dat passieve vis door doorgewinterde gasten als deze Pieten, evenmin gemotiveerd kunnen om hun tanden in onze lures te zetten.

Zoek de verschillen (in kleding)!!!

Zelf haakte in nog een leuke snoek en wist deze veilig bij de boot te brengen. In het water hebben we deze vis onthaakt. Een quick release dus. Toen meenden we dat er nog wel meer zou volgen. Echter, dit was zo'n geslaagde visdag, dat de vissen ons zelfs met rust lieten.

Het is dan ook zeer aannemelijk dat we binnenkort, wellicht in een andere samenstelling, weer op het water zitten.



Gespreksstof hebben we in ieder geval genoeg, zodat de verveling geen vat krijgt op ons.