Het is wel lang geleden, realiseer ik me als ik eindelijk weer eens op stuk mooie stuk viswater terug ben. De dag is al geslaagd, voordat deze goed en wel begonnen is. Wat het weer betreft kan het alle kanten op en behalve een stevige wind kan er ook nog een dito bui langs komen. Net als in het gewonde leven zullen we maar zeggen. Betreffende Anne heb ik derhalve afsluitend nog een stuk tekst toegevoegd.
Omdat mijn telefoon het enige tijd geleden heeft begeven en ik het nieuwe toestel nog niet weer helemaal heb ingericht, beschik ik helaas nog niet over alle foto's en moet ik me even behelpen met mijn eigen opnamen. Dit betekent dat er nog geen visfoto's beschikbaar zijn. Maar dat doet voor ons niets af aan het plezier van deze dag. 15 vissen kwamen er in de boot en vier soorten, wat wil je nog meer?
We hebben zowel verticalend, slepend als werpend gevangen. Vooral kleine baarzen kwamen ons even vergezellen. Hoe leuk is het als je werpend links en rechts een vis weet te vangen, of dat een klein spinnerbaitje een snoek tot een schot aanzet. De grote spinner die Anne vervolgens aanbood, werd direct gegrepen, maar helaas slechts voor heel even. De sensatie was er niet minder om.
De verticaal gevangen snoek, beukte keihard op de shad en schoot zover door dat ik het contact even kwijt was, om vervolgens te constateren dat de dril nog moest beginnen.
Op één plek vingen we drie snoekjes en ook een kleine roofblei moest het even ontgelden. Dat bij het onthaken van één van deze vissen, ging de plug verloren. Helaas gebeuren dit soort dingen nu eenmaal en stellen we ons weer de vraag: wat hebben we hiervan geleerd? In dit geval was het raadzaam geweest de snoek toch even in de hand te nemen of even te scheppen. Wanneer de tang de haak niet goed heeft kunnen pakken, kan de onderlijn blijkbaar teveel te verduren krijgen.
Heel fijn was het ook dat de enige serieuze bui van deze dag, door een brug boven ons hoofd, ons niet kon deren. Ondertussen wisten we verticaal vissend wisten nog een paar mooie snoekbaarzen te vangen. Ook heb ik er nog een aar gelost tijdens de dril. Maar dit verschijnsel kennen we inmiddels en heeft ons geleerd iedere aanbeet en iedere dril te waarderen. Ook wanneer de vis niet geland kan worden.
We vonden het inmiddels wel mooi geweest en hebben de boot uit het water getrokken, onze spullen gepakt en elkaar beloofd binnenkort weer samen op stap te gaan. Dit in het bijzonder omdat Anne helaas veel meer tijd zal krijgen om te vissen, dan hem lief is.
