31 mei 2014 Niet voor niets naar de sportschool!

De uitsmijter van deze dag

Zoals ieder seizoen doe ik de aftrap samen met Luus en het werd een gouden aftrap. Na een schitterende dag, die we starten met een double hoop up en afsloten met een een beauty van 107 cm, stond de teller op 41 vissen. Maar niet eens de aantallen en de grootte waren bepalend. We hadden gewoon een lange en schitterende dag op het water en hebben daar volop van genoten.

De aftrap van deze dag.

De laatste foto staat hier als eerste afgebeeld. Terwijl we in gedachten al huiswaarts keerden, kregen we ineens oponthoud door deze schitterende snoek. Dat we daardoor later thuis kwamen kon ons niet deren. Tjonge wat een superstart zeg!

We lieten onze shads voor de eerste keer zakken en zaten beiden met een kromme hengel in de optrekkende mist op de rivier. Hier kon al op gedronken worden.

Een plaatje van een dag.

En het ging gewoon door. Niet alleen de snoekbaarzen waren thuis, maar ook de baars liet van zich horen. Deze dag werd letterlijk en figuurlijk een plaatje.
Af en toe verlieten we de stek en gingen even ergens anders proberen. Dit bleek resultaat af te werpen, want de vissen bleven komen.
Tot onze verbazing zagen we andere boten heen en weer schuiven over het water. Daar hadden wij geen enkele behoefte aan.

Ze bleven maar komen en de HM shads gingen er in als koek.

We wilden vandaag bovendien de HM shads eens stevig aan de tand voelen en daar hadden de vissen blijkbaar wel oren naar.
Na verloop van tijd besloten we het verticalen even te laten voor wat het was en gingen een stuk slepen.
Hoewel dit minder lucratief was, kwam er evengoed vis in de boot en de teller draaide lekker door.
Het nieuwe Spro plugje nam in ieder geval de gelegenheid te baat zijn vangkracht te tonen.

Ook wisten we nog een paar snoekjes te verleiden en maakten we weer alles waar wat we ons konden wensen.
Niet wetende wat ons aan het einde van de dag nog stond te wachten.

We begrepen dat we onszelf stevig in de handen mochten knijpen en toosten er dan ook op.
De dag ging natuurlijk weer veel sneller voorbij dan we wilden, maar zo gaat dat nu eenmaal bij het vissen.

Na een poos te hebben gesleept, gingen we nog even verticalen, waar we waren gestart. Nu was het echter veel rustiger en daarom besloten we nog een andere stek te proberen. En daar gebeurde het onwaarschijnlijke dus. Luus zijn hengel stond ineens wel heel erg krom. De dril duurde lang en mijn geduld werd weer op de proef gesteld. Maar ik heb me ingehouden, want een geconcentreerde Luus is niet voor de poes!