Weer een mooie kneiter op de vroege ochtend. |
Die dagen die we nu samen op het water doorbrengen, zijn wel specialer geworden. Het is heerlijk zelf echt aan het vissen te zijn. Anders ben je toch voortdurend met de aandacht bij de gasten en het varen.
Deze vis sloeg de hengel bijna uit mijn hand. |
Luus in opperbeste stemming. |
Ook werden we herkend en dit komt steeds vaker voor. We kennen dit van vele collega's en weten ook dat dit erbij gaat horen als je vaak in de publiciteit komt. Zolang we maar niet hinderlijk gevolgd worden is er goed mee te leven en dus blijven we lekker genieten.
Omdat de luwe stek niet erg productief was, zochten we ons heil weer op de oude vertrouwde stekken en vingen daar nog een aantal vissen, zodat de teller op 18 kwam te staan. Daar waren we heel content mee.
Maar bovenal waren we blij met elkaars gezelschap en alles wat er te beleven viel. Zoals de kantvissers die Luus met "U" aanspraken. Hij viel bijna uit de boot van verbazing. Er zijn dus nog steeds (jonge) mensen die hebben geleerd hoe "oudere" mensen aan te spreken.........................
Leuk om deze mensen een vis van grote hoogte te zien vangen, waarop één van hen af moet dalen om de vis naar hogere sferen te verplaatsen, zodat deze door iedereen bewonderd kan worden. Geweldig toch!