We hebben niet al te vroeg afgesproken bij Frank thuis, omdat we beiden kiezen voor een ontspannen en gezellige dag. Eerst gezellig een bak koffie drinken en daarna de spullen overladen en karren met de boot achter de auto.
De trailerhelling wordt onderhanden genomen, zodat deze weer begaanbaar wordt. Hiervoor was het wegens werkzaamheden een modderige glijbaan geworden, waarover Frank zich had beklaagd en dit is gelukkig ter harte genomen.
Wel zo veilig en prettig immers als je niet hoeft te vrezen voor en onvrijwillige tewaterlating.
Al snel zitten we op het water en slepen we op
een meter of drie water, de shads voort. Ik verwacht zo snel nog geen aanbeten en ben nog even druk een aantal zaken te rangschikken, als ik zie dat mijn hengel een forse bocht vertoont. Mijn eerste gedachte is rommel aan de lijn. Maar als ik de lijn binnendraai voel ik het onmiskenbare schudden van een vis aan het andere einde. Zo kun je dus ook vangen zonder er zelf een echte bijdrage aan te leveren. Niet echt de beste manier van "vangen", maar wel een hoopvol begin, wat betreft mogelijke activiteit. de eerste snoek van de dag is een feit.
Op de rivier vinden we de weersgesteldheid niet echt aangenaam. De harde wind maakt het erg koud en het manoeuvreren van de boot ongemakkelijk. Daarom zoeken we luwte op in het gebied grenzend aan de rivier. Daar kent Frank de weg erg goed. Eerst verticalen we in enkele diepere gaten. Daarna zoeken we kanten met steenslag. We slepen op grote afstand met shads die rond de drie meter boven de bodem scharrelen. Mijn eerste aanbeet mis ik, mede door enige twijfel aan de echtheid ervan. Wanneer zich even later opnieuw actie wordt bespeurd, reageer ik wel goed en is het direct feest!
We sleepten nog geruime tijd door in hetzelfde gebied en vingen nog drie mooie snoekbaarzen van 60 cm en meer.
Toen werd het tijd iets anders te proberen en tevens de weg terug in te slaan.
We voeren door bossen en langs rietkragen tot bij een kruising van wateren. Frank wees me op de mogelijkheden op die stek, maar mijn idee was iets anders. Dus gooide ik niet daar waar Frank me wees. Direct kon ik mijn gelijk bevestigen, want een aardige snoek had greep de voorgezette shad vol overgave. We lachten er beiden om. Toen waagde frank zelf een poging op de hotspot en deze werd eveneens beantwoord. Maar helaas schoot deze vis los.
Terwijl het weer slechter wordt: de wind trekt aan en regendruppels maken melding van hetgeen er aan komt. Toch besluiten we nog een poging te wagen in een diepe kuil. We laten tegelijk de shads afdalen naar het talud van het diepe gat en vrijwel tegelijkertijd staan we beiden met een krommen hengel. Twee gewichtige snoekbaarzen komen binnen en gaan samen op de foto. De vis van Frank vertoont wel wat gekken dingetjes en blijkt bij terugzetten onvoldoende krachten over te hebben om zijn tocht voort te zette. Hier eindigt derhalve het leven van deze vis. We laten dergelijke vissen niet achter als oud vuil, maar even het een andere bestemming: de pan. gelukkig komt dit maar zelden voor en proberen we het zoveel mogelijk te voorkomen.
Met 3 snoeken en 6 snoekbaarzen van formaat op de teller prijzen we onszelf weer helemaal gelukkig. We gaan de kachel opzoeken en spoedden ons daarom zo snel mogelijk naar de trailerhelling.
