11 oktober. Het verjaardagscadeau van Guido.

Na een geslaagde dag op de stromende rivier, kwam Guido nu zijn verjaardagscadeau verzilveren. De geslaagde dag waar ik het over heb, was wat de vangsten betreft zeker niet geslaagd. Maar voor een natuurmens als Guido gelden ook andere aspecten die bij kunnen dragen aan de kwalificatie geslaagd.

Vandaar de behoefte nog een keer mee te gaan.
Wat hij echter niet wist is: dat zijn vrouw contact met mij zocht om zijn verjaardagscadeau te regelen. En zodoende werd hij blij verrast met nog een dag samen vissen.

Deze keer gingen we niet naar het stromende water, maar bezochten een mooie rivier, zeker wat de omgeving betreft. Hier kwamen we ook dichter bij de vogels en alle andere levensvormen, die bijdragen aan een heerlijke beleving. Helaas waren de weergoden ons minder goed gezind en zorgden voor een eindeloze stroom (mot)regen. Het was geen moment droog. En eerlijk is eerlijk, aan het einde van de dag verlang je daar steeds meer naar.

We starten met het slepen langs de oevers. Al snel kwam er een behoorlijke snoek binnen boord. Deze greep de plug op het moment dat deze werd opgehaald. Gaandeweg de dag kwamen er ook een paar baarzen een moment boven water. Dit was toch niet waar ik op had gehoopt. op enig moment voer ik een mooi putje op en gingen we werpen. Guido gooide zijn diep duikende plug tegen de plompenbladeren aan.
Plotseling kreeg hij een felle aanbeet en kon de dril van een fraaie roofblei in gang worden gezet.

Met deze vis was hij ontzettend blij, want dit was de eerste roofblei in zijn leven en werpend gevangen!
Zodoende kreeg deze dag toch nog een extra randje. Moe, nat en voldaan verlieten we later het water en hadden beiden het gevoel dat het toch zeker de moeite waard was geweest.