23 augustus. We kunnen het weerstaan om de zomerse omstandigheden op het water te ervaren.

Hoewel we wisten dat de stilstaande Maas de laatste tijd niet erg productief is, wilde Eduard hier toch graag weer eens te water.
Daarom troffen we elkaar op de afgesproken plek en zaten niet veel later op het water. Het water was mooi rustig en we voeren nu eens langs een andere oever dan gebruikelijk om die uit te werpen, op zoek naar met name snoek en baars. Het was een aangename bezigheid in heerlijke weersomstandigheden, maar zonder respons.
We zetten onze weg voort en sleepten het e.e.a. aan kunstaas achter ons aan. Op enig moment melde zich een gegadigde. Het bleek om een klein snoekje te gaan. De wildebras onthaakten we in het water. Zo'n quick release bij een kleine snoek voorkomt dat de haken daar komen waar je ze niet hebben wilt.
Niet veel later meldde zich een baars. In ieder geval bleven we zo niet zonder vis.Bij zulke zomerse omstandigheden is het immers een kwestie van kilometers maken en doorzetten. En dat deden we.

We besloten eens helemaal door te varen naar de eerstvolgende stuw / sluis. Een flink stik van de oever met mooie waterplanten wierpen we minutieus uit. Je zou toch verwachten dat er ergens een actieve vis zou moeten liggen die de verleiding niet kan weerstaan. Maar deze vlieger ging niet op.
Daarom gingen we weer slepen en varieerden van ondiep tot diep met verschillende pluggen en shads.
Af en toe kregen we een aanbeet en zo visten we een paar leuke vissen bij elkaar. In totaal vingen we deze dag drie snoeken.

Gelukkig waren er ook nog wat baarzen actief en af en toe kwam er eentje binnen. Maar ze leken allemaal solitair te zijn. Dit is natuurlijk niet wat het is, maar qua vangsten gaf het wel die indruk. Af en toe één vis. In totaal kwamen er uiteindelijk zes baarzen binnen. Echt grote exemplaren bleven buiten ons bereik.

Wat wel binnen bereik kwam waren de lijnen van twee andere vissers.
Een karpervisser had zijn lijnen wel heel erg ver uitgevaren en kwam ons lachend tegemoet varen in zijn opblaasbootje. Hij begreep ook wel dat wij dit niet hadden kunnen verwachten. Het was een ontspannen en gezellige ontmoeting, die het zonnige weer weerspiegelde. Een feedervisser had er ook weinig moeite mee. Hij zag wel dat wij ons best deden zijn lijn te ontwijken, maar we slaagden er dus niet in.
Als kers op de taart kwam er nog de keiharde aanbeet van een mooie gave winde. Een graag geziene gast bij ons in de boot.


Toen we het water, voldaan verlieten, was de dag al flink gevorderd en hadden we veel tijd geïnvesteerd en het leren kennen van een nieuw stuk water. Het is voor herhaling vatbaar en we hebben genoten van de omgeving. Al met al een hele geslaagde dag. Precies waarvoor we het water opgaan, de cominatie van spanning en ontspanning.




Wordt vervolgd.