Reinier is al eerder geweest, maar heeft nu zijn eigen boot thuis gelaten om de Tomasco te ervaren.
Bij de afgesproken trailerhelling wacht ik hem op.
We hebben gekozen voor een rivier met veel verschillende soorten vis. Reinier houdt hiervan, omdat zijn thuiswater deze variatie niet biedt.
Het hoge water, uitzonderlijk dus voor deze tijd van het jaar, zal het ons niet makkelijk maken. Het stroomt hard en het water is niet helder. De zichtdiepte is niet eens zo slecht, maar persoonlijk heb ik het liever echt helder.Overigens is dit type water voor de snoekbaars weer goed en stel dat ze vandaag meewerken!
Reinier neemt dus plaats voor in de Tomasco, terwijl hij het zo gewend is zelf het stuur in handen te nemen! Hij kan deze mooie ruime en stabiele boot echter wel waarderen.
In eerste instantie slepen we over een ondiep stuk.We weten dat het hier uitkijken geblazen is met de pluggen, want op dit stuk van de rivier ziet het er waarschijnlijk onder water uit als een kerkhof van pluggen. Onze voorzichtigheid wordt beloond, maar niet met aanbeten, want deze blijven uit. We gaan vervolgens verticalen langs de kribben en werpen hier en daar interessante hoeken uit. Dan blijkt al snel dat ze vandaag helemaal niet zo interessant zijn.
Aangekomen bij een stuk waar ik de aanwezigheid van roofblei vaker heb vernomen, leg ik de de boot op de stroom en biedt Reinier de gelegenheid de stek goed uit te werpen. Hij zet een Asp-spinner in en haakt al snel zijn eerste roofblei. We herinneren ons zijn allereerste roofblei, toen ik deze roofvis bij de trailerhelling zag jagen. Op mijn aanwijzing wist Reinier deze supersnel aan de haak te slaan. Nu was hij dus op herhaling en hoe! Vier op rij tikte hij eruit. Keiharde aanbeten kondigden de vissen aan en na een mooie dril konden dan landen. Zelf tikte ik er tenslotte ook nog één uit.
terug bij de roofbleistek bleken deze niet meer thuis te zijn of ze deden een dutje. Dus gingen wij verder en probeerden verticaal een vis te vangen. Plotseling was daar dan toch die verzwaring en kon ik de eerste snoekbaars van de dag landen. Drie verschillende soorten hadden we dus toch al weer.
Even verder lukt het ook Reinier een glasoog te foppen. De snoekbaarzen waren niet groot maar zeker de moeite waard.Omdat we nu toch een paar vissen verticaal hadden gevangen, zetten we nog even door en warempel, ik kreeg toch nog een flinke dril, dankzij een mooie snoek. Deze hadden we helemaal niet meer verwacht.. We waren in onze nopjes met vier verschillende soorten.
We moesten wel want verder slaagden we er niet in om nog vis aan de schubben te komen.
Terug bij de trailerhelling, dezen we nog een laatste poging langs de stroomnaad. Maar het mocht niet baten.
Plotseling zie je je dan geconfronteerd door een vrachtschip dat zonder enige aanwijzing zijn boeg in jouw richting draait. Snel hebben we toen even ruimte gemaakt. Maar dat de beroepsvaart ons niet echt collegiaal behandelt, bleek wel toen we wilden traileren. Het water dat door de nog immer draaiende schroef van het bewuste schip werd rondgepompt, maakte het ons vrijwel onmogelijk de boot recht op de trailer te krijgen.
Uiteindelijk keerde de rust weer en lukte het. Reinier had zich een goed beeld van de Tomasco kunnen vormen en gaf te kennen dat bij een keuze tussen de Tomasco en zijn Marcraft, die hij destijds niet had, het zo maar eens in het voordeel van de Tomasco had kunnen uitvallen. Dan maar bij de vervanging toch!
