18 juni vangt Oscar een echte "kloenker"

Vorig jaar zaten we voor het eerst samen op het water en hadden we ons voorgenomen dit vaker te doen. Lureparts en Fishing Guide Johan, samen op jacht naar predators. Na de nodige afzeggingen, vanwege het weer en andere werkzaamheden, was het dan zover. Oscar kwam me thuis opzoeken en de spullen werden snel overgeladen. Daarna ging het rechtstreeks naar de trailerhelling. Niet veel later zaten we op het water en voeren we naar de rivier. Deze stroomde flink, ongewoon hard voor deze tijd van het jaar. Daar ging de Minn Kota te water en zochten we het talud op. Verbaasd keek Oscar naar mijn eerste dril, die vrijwel direct een feit was. Daar hield het niet mee op, want al snel volgden er nog een paar vissen. Een keiharde aanbeet kon ik helaas niet verzilveren. Ik sloeg de hengel direct krom op deze vis en kreeg er nog geen beweging in, toe de vis weer los schoot. Na onze eerste stek grondig te hebben afgevist, zochten we een andere. Deze vonden we bij een damwand, waar het eveneens flink stroomde.

Toch koos ik voor de luwe zijde en daar deed Oscar goede zaken. Ik ga er eigenlijk altijd van uit dat er vissen in de buurt van de stroming even een rustige plek zoeken. Om uit te rusten zeg maar. En dit pakt regelmatig goed uit.
Langs de stroomnaad wilde het hier niet lukken en dus besloten we onze varende "stek" te verplaatsen. Zo noem ik de boot wel eens gekscherend. Op een volgende kop bij de rivier wist Oscar ook weer vis te vangen en zo zochten we stek voor stek af.

Bij een kruising van vaarwegen voer ik andermaal in de luwte en daar kwam ook weer vis in de boot. Toen ik naar de stroom voer, knalde er bij Oscar een mooie vis op de shad en vrijwel direct daarna kreeg ik ook een keiharde aanbeet. Maar helaas, de mijne loste. Ondertussen waren we er wel achter gekomen dat de HM shads, die Oscar had meegebracht, bijzonder geliefd waren. We moesten de shads, die vrijwel allemaal diep genomen waren, met de nodige voorzichtigheid verwijderen. Daarbij sneuvelde ook wel eens een haak, om de vis geen schade toe te brengen.

Wij zaten ondertussen al geruime tijd in ons t-shirt in de zon en genoten met volle teugen van de warmte, waarnaar we zolang hadden uit gezien. Ook wisten we dat het vandaag nog wel eens onaangenaam warm kon worden. Maar ondertussen zaten we heerlijk te vissen en vingen met regelmaat. Op een ander stek op de kruising, bleven de aanbeten echter helemaal uit. Dus besloten we verder te varen en kleine pluggen in te zetten. In eerste instantie leverde dit nog niet veel op, maar toen kwamen er een paar mooie baarzen binnen, veertigers.



Wij genoten steeds meer en even later maakte Oscar het bekende pallet aan roofvissen compleet.
Ondertussen werd het steeds warmer en daardoor ook onaangenamer. Wat doe je dan? Inderdaad je zoekt de schaduw op. Hoewel er niet veel schaduw was, bleven wij zo lang mogelijk op die ene plek.
Onze shadjes dansten ondertussen vrolijk met ons mee. Dat dit daar beneden werd gewaardeerd bleek wel. We lokten de nodige aanbeten uit en wisten zo nu en dan een mooie vis te landen.

Toen we die schaduwplek helemaal hadden uitgemolken, waagden we ons weer in de zon en voeren rechtstreeks naar een volgende stek, waar we ons beschermd wisten tegen de zon. Daar herhaalden we ons kunstje en warempel, er werkten weer een paar vissen mee.
De tijd schreed voort en we aanvaarden de thuisreis, om onderweg nog even een paar succesvolle stekken aan de tand te voelen.

Bij de kruising zochten we weer een paar hoeken af. En daar was het dat Oscar een geweldige kloenker kreeg. Even voor diegenen die deze taal niet begrijpen: Oscar en Frans vissen veel samen en hebben een eigen taal ontwikkeld. In die taal heet een harde aanbeet  "kloenk" en het resultaat een "kloenker".

Dit maakt Frans en Oscar tot "De Kloenkers" 

Nu terug naar de kloenker die het resultaat was van deze aanbeet. Een kapitale baars kwam in de oppervlakte en Oscar wilde deze vis toch wel graag geschept hebben, om zodoende de grootst mogelijke zekerheid te hebben van een mooie herinnering.
De vis bracht precies 50 cm op de lat. En dit maakte dat Oscar met een vis van enkele dagen eerder (51cm), met twee van deze vissen een meter vis had gevangen. Wat een geweldige ervaring weer!

We gingen gestaag door richting trailerhelling en hadden nog een paar vissen nodig om de 20 vol te maken.

En dit ging nog lukken ook. Op de eerste stek van deze dag sloten we ook weer af. Bij 20 was het klaar!

Onderweg wees ik Oscar nog even de trailerhelling waar ik de opvolger van de Peugeot had getest op zijn kwaliteiten. De Subaru Forester slaagde met vlag en wimpel en zal binnenkort de Tomasco daar brengen waar onze vissergeest ons zal leiden.
Terug bij de helling zagen we een behoorlijke drukte en ook mensen die niet durfden te traileren omdat ze er niet op vertrouwden de boot er weer uit te kunnen trekken. Die gedachte kan ik binnenkort laten varen.

We sloten een geweldige dag af en verheugen ons op de volgende. Dit zal enige tijd duren, omdat andere bestemmingen ons enige tijd ver uit elkaar zullen drijven. Dit betekent automatisch dat we elkaar nadien weer veel hebben te vertellen.