16 maart, twee bijzondere double hook-ups op één dag

Eindelijk weer een dag om samen met Luus te gaan genieten van een zeer conventionele manier van snoeken. Gewoon lekker struinen langs de kanten. Het weer voorspelde niet echt veel goeds. in ieder geval kregen we te maken met een erg harde wind en dat bevordert plezierig vissen met boot niet bepaald. Daarom lieten we ons oog vallen op watertjes die je vanaf de kant goed kunt bevissen en waar je bij hele slechte omstandigheden de beschutting van de auto kunt benutten.

In deze tijd van het jaar nemen we het niet zo nauw met de tijd en dus genoten we eerst van de koffie bij Luus thuis. Na de spullen in één auto te hebben geladen, gingen we op stap. Aangekomen op onze bestemming bleek de wind echt hard en koud te zijn. De handschoenen moesten er bijna bij aan.

Al snel volgde een eerste aanbeet bij Luus, maar dit resulteerde nog niet in een vangst. Evenmin bleek de vis ontvankelijk voor andere soorten kunstaas.

Even was ik Luus kwijt, maar vond hem terug, verscholen achter een bruggetje en warempel daar sloeg hij zijn slag. De triple devil deed zijn werk en Luus mest door de knieën om de rover in de kraag te grijpen. Het was nog een heel gespartel daar beneden, maar wij kregen waar we voor waren gekomen. Actie op het door ons aangeboden kunstaas!

Bij nader inzien bleek dat er aardige kunstwerken aan ons oog voorbij waren getrokken, die blijkbaar in de schaduw van de vis verscholen waren gebleven

In de hoop dat deze stek meer rovers op zou leveren, gingen we nog even door. Helaas bleef het hier bij die ene vis. Daarom gingen we verder en ook daar bleek de triple devil van Luus onweerstaanbaar. Heerlijk hoor als na lange tijd in beslag genomen te zijn door trieste omstandigheden in je gezin, weer eens heerlijk kunt ontspannen en succes mag hebben.

Het leek wel een vis gegoten in marmer. En zo heeft iedere vis weer zijn eigen bekoring. Geen plaatje is dan gelijk. En wij wilden nog wel meer plaatjes, dus ging het weer verder en was het weer Luus, die nu de strijd met een grotere vis aanging.
Na een stevige dril kon Luus een mooie tachtiger voor de lens houden.
Hoewel we ondertussen nog enkele missers moesten incasseren, bleef het daarna erg stil en besloten we ons geluk in een ander stuk water te beproeven.


Daar ontmoeten we eveneens enkele enthousiaste aanvallers die niet wisten te scoren en wij dus ook niet. maar we hielden de moed er in. Want actie hadden we in ieder geval en dus waren we goed bezig. We wisten van te voren dat kleine vis hier de hoofdmoot vormt en dus waren we daar ook helemaal op ingesteld.
Toen kwam ook mijn eerste visje kijken. De Trout 95 was de verleider voor een klein snoekje.

Zo begon ik ook mijn visjes te vangen. Bij een smal slootje aangekomen, waaraan Luus eigenlijk voorbij wilde lopen, daagde ik hem uit, het ook hier nog even te proberen. En warempel, hij haakte gelijk een vis. Ik kwam achter hem aan en gooide nog eens een heel stuk terug, waar we al langs gekomen waren. En terwijl Luus zijn vis stond de drillen, kreeg ik ook nog een schitterende aanbeet. Heerlijk stonden we te genieten van dit dubbele succes.
het leek wel om een tweeling te gaan. Wat ons betreft mochten ze weer samen verder door het leven.

Ondertussen waren we toch wel koud en hongerig geworden. Dus zochten we de auto op en nestelden ons onder de achterklep. De soep en de boterhammen  kwamen te voorschijn. Na weer lekker op temperatuur te zijn gekomen en onze knorrende magen tot bedaren te hebben gebracht, konden we er op nieuw tegen aan.

Het was wel een een stuk rustiger geworden in het water, maar een nieuwe locatie leverde mij toch weer een vis op. terwijl we besloten hadden hier onze visdag te beëindigen, wist Luus zijn laatste vis te strikken. We hadden het eigenlijk niet meer verwacht maar toch! En hier kwam ook onze tweede double hook-up tot stand. Vrijwel tegelijk met Luus ervoer ik weer een stevige aanbeet. Geweldig, wat hadden wij een schik. Nadat de vissen waren geland, mocht ik nu poseren en dat deed ik met veel plezier. Want onze dag kende een geweldige afsluiting.

We sloten deze dag af met twaalf vissen op de teller, eerlijk verdeeld. Op de terugreis bleven we genieten van de herinneringen die deze dag ons had opgeleverd.

Natuurlijk willen ook graag weer de boot te water laten, maar dergelijke tussendoortjes zijn niet te versmaden.