5 september Een dag met een vliegende start.

Na een flinke autorit kwam ik aan bij de afgesproken trailerhelling. Daar bracht Anne zijn boot al in gereedheid. Hij wees me direct op de activiteit vlak voor de helling. Daar sloegen roofvissen regelmatig gaten in de grote hoeveelheid jong broed. Daarom besloten we een poging te wagen, voordat de trailer het water in ging. Het effect was verbluffend!

Anne had schitterende spinnerbaits in elkaar gezet, omdat hij weet dat ik deze kunstwerken erg waardeer. Bij zijn tweede worp was het al raak.

De aanbeet was gigantisch en het water begon direct te koken. Snel heb ik mijn fototoestel gepakt om de nodige plaatjes te schieten.  Terwijl Anne probeerde de vis met zijn telefoontoestel te fotograferen, ging die er nog een keer vandoor. Maar daarna was de strijd gestreden en kon Anne poseren met een roofblei van 70 cm.

Daarna zijn we nog enige tijd door gegaan met werpen en haakte ik ver uit de kant nog een kleiner exemplaar, ongeveer 40 cm. Hiermee leek de koek op te zijn en lieten we de boot te water.

We gingen slepen en zochten al snel de kant op.
Daar wist Anne een mooie baars te verleiden.
Omdat we meer activiteit bespeurden, gingen we over op werpen en al snel haakte ik ook een baars.
Toen was het ook helemaal over. Dit blijft me verbazen, omdat je van een scholenvis toch verwacht dat er meer te halen moet zijn. Deze "waarheid" wordt echter regelmatig te worden gelogenstraft.





We visten zowel de oevers uit, als op het open water. Daar deden grote ondieplopende pluggen en kleine dieplopende plugjes hun werk Bij een stuw aangekomen, zetten we andermaal onze roofblei-aasjes aan het werk. Een vroegtijdig dichtklappende beugel kondigde het einde van de relatie met mijn Asp-spinner aan. Wat we verder ook probeerden, we kregen geen respons.

Daarom keerden we om en zetten het slepen voort.
Ik liet op het open water een BBZ van Spro mee lopen. Daar kreeg ik plotseling een geweldige aanbeet, gevolgd door een geweldige kater. Hoewel de hengel, een echte zware troller, compleet in een hoepel werd getrokken, kon de vis niet worden gehaakt. Achteraf bleek dit ook nog eens de enige kans die ik kreeg op een mooie vis.

Maar we weten dat dit er bij hoort en genoten van de omgeving en van elkaars gezelschap.

Er konden steeds meer kleren uit en de zomerse temperaturen waren echt aangenaam. We zullen er de komende maanden nog vaak aan terug denken, als we weer goed ingepakt de onstuimige en barre weersomstandigheden trotseren.

Ondertussen haakten we af en toe een baars(je) en bespraken weer allerlei zaken die ons bezig hielden.
Een mooie oever vroeg erom om eens nader aan de tand te voelen. Op de nieuwe elektro fronttroller van Anne voeren we langs de kant en wierpen met allerhande ondiep lopende kunstaasjes de oever uit.

Hoewel er enige belangstelling bestond, was deze onvoldoende om met overgave de aangeboden lures te verschalken. En dus bleven de slimme vissertjes andermaal met lege handen achter.

Dan blijkt weer dat kaal gevreten pluggen niet onderdoen voor prachtig glimmende en op echte vis gelijkende imitaties. Anne haakte een leuke snoek, maar wilde deze graag in het water onthaken, zodat bijgaande foto de enige herinnering is.


Toen we andermaal bij een stuw kwamen, vroeg ik Anne de boot even in de aanloop naar de sluis te parkeren, zodat we hier konden werpen. Reeds eerder was ik hier bezig geweest een jagende roofblei het leven zuur te maken. Deze keer bleek er niemand geïnteresseerd. Langzaam ging het weer richting rivier. Ik wees Anne op het talud een gaf aan hier serieuze mogelijkheden te zien. En dat deze veronderstelling terecht was, bleek toen de spinnerbait van Anne op een haar na gemist werd. de vis liet een grote kolk en twee verbouwereerde vissers achter. Tjonge wat hadden wij graag willen weten wat dit was! Helaas zullen we het nooit weten, maar het doet ons wel dromen van de mogelijkheden die dit water biedt.

We waren al flink gevorderd in de richting van de trailerhelling, toe Anne weer een snoekje haakte op de zwaar mishandelde Fatso.
Deze vis zat ongelukkig gehaakt en daarom hebben we die in het water van de haak ontdaan.

Terug bij de trailerhelling wisten we dat deze dag compleet was met twee roofbleien, twee snoeken en een aantal baarzen. Het was mooi geweest en wij zien al weer uit naar onze volgende visdag.