Omdat alles al in gereedheid was voor de tewaterlating, zaten we even later op het water en gingen daarin op zoek naar wat telkens weer een verslavend mysterie lijkt te zijn.
Het antwoord zal ik direct maar geven; inderdaad ze bleken goed los te zijn. Uiteindelijk vingen we zes van deze schitterende vissen en daarvan was dit de kleinste! Ongeveer een kwartier later zat Han eveneens met een dikke 50'er in zijn handen.
We zochten ze in de oever, maar ze kwamen ook van dieper water. We vingen ze dus zowel in de oever, zo rond de 2 meter, als op 4 meter diepte.
Wat we voorlopig niet vingen, waren snoekbaarzen!En een week geleden was het vooral deze vis die de teller in werking zette.
Maar we bleven niet zonder snoekbaars want er kwamen er toch twee boven water. De vertrouwde Gomen shad wist een vis van 62 cm naar de boot te brengen. En veel later kreeg ik de bekende doffe dreun op ongeveer 1,5 meter water. Hiervoor was de XPS Nitro medium blue / silver verantwoordelijk. Deze aanbeet resulteerde in een vis van 76 cm, echt schitterend!
Ongelofelijk hoeveel vis deze kleine plug al heeft opgeleverd! Deze kleine deugniet gebruikte ik in de oever, terwijl de Gomen achter de boot meeliep en de dieplopende Timber Tiger de diepe kant afspeurde.
Eigenlijk heb ik de hele dag deze combinatie ingezet, afhankelijk van wie er in de oever viste.
Gek genoeg ving ik op alle dieptes, terwijl Han slechts weinig aanbeten kreeg. Het was een soort déjà vu met vorige week, toen ik met veel minder aanbeten genoegen moest nemen. Hoe raar kan het toch lopen.
Maar evenals vorige week moest de boot de klus telkens klaren. De wind was flink aangetrokken en dit leidde er toe dat we bij iedere vis de boot goed onder controle moesten houden.
Omdat we het anker al een keer moesten laten zakken voor een kunst-aas-red-actie, hebben we deze daarna nog een paar keer gebruikt om in alle rust foto's te kunnen schieten.Evenals bij het vissen, geldt ook bij fotograferen, dat je het moet leren. En er is vandaag veel geoefend en daaruit valt nog veel te leren, zo is ons gebleken.
Zo kent zo'n dag zoveel gezichten, dat het nooit saai is en altijd nog beter kan.
Han wist er één te vangen aan een plug. Zelf voelde ik me aangetrokken tot een klein keerstroompje in een kribvak. Ik liet de Dolphinshad het taludje dat de keerstroom veroorzaakte, aftasten. Op drie meter diepte was het ineens verschrikkelijk raak. Na een stevige dril kwam er een kapitale baars naar boven. Hij bleek 44 cm lang te zijn. Ik was nogmaals de koning te rijk.
En nog bleek de koek niet op. Na op verscheidene plaatsen veel verticaal te hebben gevist en gekende stekken te hebben afgeworpen op roofblei, besloten we nabij de trailerhelling nog een stuk af te slepen.
De Timber Tiger liep weer mee op het diepere water, vlak bij de bodem. Mijn hengel, waaraan deze plug werd gesleept, boog ineens om als een hoepel en ik kon het gevecht aangaan. Omdat we beiden wel inzagen dat dit wel enige tijd kon gaan duren, nam Han mij alles uit handen om me helemaal te kunnen focussen op de dril. Op grote afstand zag ik plotseling luchtbellen omhoog komen en wist het nu zeker. Het ging om een serieuze snoek. Toen ze zover was, ging het net er onder en konden we opgelucht adem halen. Nadat er de nodige plaatsjes waren geschoten, mocht ze snel terug in haar element. Al gauw bleek dat ze hiermee in kon stemmen en zocht ze de mysterieuze diepte op. Een diepte die deel uitmaakt van de wereld die ons blijft aanzetten om de bewoners af en toe eens aan de tand te voelen.
De statistiek, die er eigenlijk niet toe doet, maakt me wel duidelijk dat we een uitzonderlijke visdag hebben beleefd. In totaal kwamen er 11 vissen binnen en vier verschillende soorten:
6 windes, waarvan de grootste 56 cm
2 baarzen, waarvan de grootste 44 cm
2 snoekbaarzen, waarvan de grootste 76 cm
1 snoek van 96 cm
Ik ben er van overtuigd dat een dergelijk resultaat niet snel meer zal worden bereikt. Wij, Han en ik, hebben een geweldige dag beleefd en zullen elkaar er nog vaak aan herinneren.
