24 september 2011, Strijd op het water!

Het is een schitterende ochtend, wanneer ik naar de afgesproken trailerhelling rijd. Daarom kan ik het niet laten even te stoppen om dit vast te leggen.
Even later passeer ik de slagboom en kan aan de slag met de voorbereidingen om de boot te water te laten. Hiervoor neem ik ruimschoots de tijd.

Op het moment dat de boot van de trailer glijdt, arriveren Bert en Steve. Een perfecte timing dus. We begroeten elkaar en even later varen we weg van de helling, het visavontuur tegemoet.

Omdat we afgesproken hebben verschillende vormen van vissen de revue te laten passeren, starten we met het slepen van kleine pluggen. Deze blijven onaangeroerd en daarom bestoken we werpend een rietkraag met verschillende soorten kunstaas. Hoewel er een mooi taluud voor de rietkraag ligt, blijkt er niemand geïnteresseerd. We hebben naast de plas ook de mogelijkheid om de rivier op te gaan of een groot kanaal te gaan bevissen en besluiten ons geluk op het kanaal te gaan beproeven.

Het water is heerlijk rustig en al snel varen we het kanaal op. Dit kanaal kent Bert heel goed, maar hij is er nog nooit met een boot op geweest. En dan weten we nog niet dat we het hele kanaal, van het begin tot het eind, in ogenschouw gaan nemen. Aan de kant wordt een ondieplopende plug aangeboden en aan de buitenkant een dieplopende. We zijn nog niet lang onderweg of Bert haakt een serieuze vis. De lange soepele hengel vangt het stoten van de vis goed op en maakt een goed gecontroleerde dril mogelijk. Een mooie donkere snoekbaars komt naar boven.

De kop is eraf en we zetten onze tocht voort. Dan krijgt Steve te maken met een zelfde tegenstander. Dus zowel diep als zeer ondiep kunnen we snoekbaars verwachten. Dit blijkt echter niet te kloppen, want het blijft bij deze twee. Dan schakelen Bert en Steve over op baars. Ze zijn perfect tegen elkaar opgewassen. Er ontspint zich een strijd van één of twee vissen voorsprong voor de een en dan de gelijkmaker van de ander. Dit alles in een hele gezellge en gemoedelijke sfeer natuurlijk.

We blijven onze weg vervolgen en pakken af en toe een visje mee. Het is niet wild, maar Bert laat me achteraf weten, dat waar hij na een paar honderd meter iets anders zou doen, mijn aanpak toch vruchten afwerpt. Deze aanpak komt er op neer dat ik vertrouwen heb in de manier die we hebben ingezet en daarmee toch vis aan de schubben blijven komen.

Wanneer we het kanaal helemaal tot het einde hebben afgevist, komen we bij een haven. Deze gelegenheid benut ik om te gaan verticalen. We zoeken de harde bodem op en met behulp van de Minn Kota i-pilot zoeken we naar kansrijke stekken. We krijgen echter geen enkele medewerking van beneden. Ook de vissers die vanaf de kade vissen delen in de malaise. Ondanks verschillende lijnen, hengels en shads volharden de vissen in het gesloten houden van hun bek.

We zetten de terugreis in gang en zetten onze kleine pluggen weer in. Stilletjes hoop ik op nog een snoek, omdat deze enige weken geleden de dag ook een geheel ander aanzien gaf. Dit gaat echter niet lukken. ondertussen is Steve iets minder geconcentreerd geraakt en grijpt Bert zijn kans. Hij neemt een voorsprong op Steve, die niet meer ingehaald zal worden.

Een ijsvogel toont zijn schitterende blauwe rug in het zonlicht, terwijl hij langs scheert. Hoe lang nog vraag ik me af. Hier wordt namelijk groot onderhoud gepleegd aan de begroeiing op de oever. Alle bomen en struiken worden rigoureus verwijderd. En hiermee dus ook de overhangende takken vanwaar de ijsvogel zich op de kleine visjes stort. Who cares?

 Op het laatst heeft Bert het spelletje helemaal door. Staande in de boot laat hij het plugje aan de lange soepele hengel naar de bodem duiken. Bij het laten stijgen van de drijvende plug volgt regelmatig een baars en hiervan weet hij meerdere te verschalken, De teller van de vangsten loopt op naar 20 stuks.

We verlaten het knaal en zetten groot rubber in langs de oever van de rivier. Met stevige hengels voeren we het kunstaas in de oppervlakte over en langs de waterplanten. Ook hier geldt echter: "niemand thuis". Bert en Steve geven te kennen de verschillende soorten visserij te kunnen waarderen. Inzicht in hetgeen haalbaar is met eigen materiaal en alternatieven, zorgen voor nieuwe uitdagingen.

Terwijl we de spullen opruimen, komt de vraag hoe te vissen op vijvers met een behoorlijke plantengroei. Ik demonstreer de Screamin Baby Devil en de Rapper van Spro en denk dat zij hiermee in de geschetste omstandigheden moeten kunnen scoren.

Bij de trailerhelling aangekomen, ligt de boot met vereende krachten snel op de trailer. Ik zet de auto naast de auto van Bert, zodat de spullen makkelijk kunnen worden overgepakt. Dan nemen we afscheid en ga ik in alle rust de boot uitpakken en rijklaar te maken. Dit doe ik graag op deze manier, om te voorkomen dat ik zaken over het hoofd zie. Na afloop ontvang ik onderstaande reacties, die mijn voldane gevoel bij deze dag bevestigen. Jullie ook hartelijk dank, Bert en Steve, voor het aangename gezelschap.

"Hoi Johan,
Bedankt voor de fantastische visdag, ook namens Steve.
We doen dit zeker nog een keer over.
Met vriendelijke groet,
Bert."

"Hoi Johan,
Bert heeft de foto's door gestuurd, heel mooi, en ook een hele mooie dag gehad.
Bedankt. Steve."