Het voorjaar laat zich duidelijk voelen. De warme kleding kan thuis gelaten worden en de natuur geeft blijk van veel activiteit. Of dat ook onder water het geval is, gaan we uitproberen. Goede geluiden komen er van de grotere wateren als het Volkerak en het Gooimeer. Overigens zitten de vissen daar wel diep. Voor een gast uit Frankrijk is het natuurlijk fijn dat hij mooie aantallen kan vangen. Ik heb de hoop dat de rivier inmiddels ook meer tot leven komt, na de schaarse vangsten van de laatste tijd.
De scheepvaart biedt veel afwisseling, maar de vissen werken niet mee. Een paar kribvakken verder laat ik de boot diep meedrijven in het vak. Dan eindelijk weet Olivier zijn eerste vis te haken. Een kleine baars is zijn deel. Ondertussen werp ik de shad om me heen om te kijken of er vis buiten de stroming ligt. En jawel een grote vis wordt gehaakt. Het duurt lang voordat de vis zich laat zien! Een hele grote brasem is vals gehaakt en maakt er een indrukwekkende dril van. Het is echt een gigantisch beest, maar de imposante verschijning kan ons toch niet echt bekoren. Laat Olivier enige tijd later nu ook hetzelfde beleven!
Wat we ook proberen, op een paar tikjes na blijft het te rustig. Wel is er tijdens dit heerlijke voorjaarsweer om ons heen veel te zien en veel vogels trekken twee aan twee op in de voorbereidingen naar het broeden en verzorgen van de jongen. Zo ook een koppeltje ijsvogels en scholeksters.
Dan weet Olivier toch nog een snoekbaars te strikken. Gelukkig maar, want je wilt er natuurlijk graag meer vangen. Vandaag zat dat er blijkbaar niet in. Wel heerlijk gevist in ontspannen omstandigheden.
